lunes, 19 de abril de 2010

A voltas coas eleccións a FGP

Abraiado! Fiquei abraiado despois de ler un escrito do señor Piñeiro en relación ás vindeiras eleccións á Federación Galega de Pesca. Non entendo como alguén lle pode negar a outros a lexitimadade que se dá a si mesmo ou calificar de "negociaciones en la sombra" a preparación dunha candidatura para as mesmas, cando el mesmo xa leva algún tempo dicindo que desta vez está feito. Comentou, teño testemuñas señor Piñeiro, que xa tiñan os votos contados e que as contas cadraban, engadía que agora a Federación Galega de Pesca xa ía ser cousa deles (enténdase del e dos seus afíns claro) . Quizabes tivese tanta afuteza dende o convencemento de que habería unha soa candidadura. Poida ser que en realidade o que o encabuxa sexa xustamente isto. Claro, é moito máis segura a candidatura que lle interese a un mesmo se é única! Pero entón u-la democracia?
Non me estraña o uso habitual que fai dunha linguaxe vulgar e groseira, nin que o insulto ou o non repecto aos que non tiran da súa corda sexan os argumentos principais do seu escrito. Todo isto adornado da súa cotiá falta de ética. Digo falta de ética porque non é de recibo que primeiro se vaian facendo os comentarios que sinalei e agora xa se poña en dúbida a limpeza deste proceso ao coñecerse que pode haber máis dunha candidatura.
En canto á imparcialidade señor Piñeiro, non pode nin debe existir, iso é precisamente o fundamento da democracia. Evidentemente todo o contrario do que son as listas e os pensamentos únicos por certo.
As Sociedades de Pesca son entidades sen ánimo de lucro cuxos obxectivos principais son o coidado e mantemento do medio fluvial e do seu entorno, ademáis de fomentar e practicar a pesca deportiva ou participar en competicións oficiais. Aqueles que estamos dirixindo e representando a esas entidades facémolo sen interese económico algún, facélomolo con un único interese A PESCA. Velaí o noso interese.
Polo demais todos temos un pasado, algúns para maior honra propia e daqueles cos que o compartimos. O doutros é para non recordar, ou mellor, para esquecer. É de dominio público cal foi o seu comportamento no momento no que se lles concederon os permisos turísticos aos estabelecementos hostaleiros, tamén foi relacionado con certas listas, sen falarmos do uso que facía de Trueiro coma un medio para atacar ou insultar a certas persoas. Unha publicación que debería estar ao servizo da pesca pasou a converterse nunha arma ao seu. Podemos os pescadores galegos arriscarnos a que poida acontecer o mesmo coa Federación Galega de Pesca? Pero abonda xa! Non quero seguir nesta liña dame moito noxo rebaixarme ao seu nivel. Ademais o seu maior inimigo é vostede mesmo. Aqueles que saben quen é, o que fai e por qué o fai afástanse de vostede. Pódese engarguelar a poucos moito tempo ou a moitos pouco, pero a moitos moito tempo non.
Non entendo que vostede pretenda exixirlles a certas persoas que renuncien ao seu dereito de apoiar ou non a esta ou outra candidatura. Ten vostede medo de que este apoio sexa máis determinante que o seu? Por qué se uns fan unha cousa ten que ser na rede de sumidoiros e se outros fan outra semellante non o sexa? Agardo con impaciencia o de ...que lo vamos a contar con todo lujo de detalles. E teña vostede a picadía e a intelixencia de non retratarse.
Andar xa sementando polémicas, porfiar e espallar dúbidas sobre a legalidade dun proceso que aínda non comezou oficialmente (non temos aínda decreto, polo tanto tampouco data), non ten moito sentido, a non ser que se estean defendendo ou intentando protexer intereses agochados.
Agora ben, é a maneira que teñen os mediocres de facer as cousas. Sabedores de que lles é imposible acadar o nivel alleo, tan só lles queda a esperanza de rebaixar aos demais ao seu.

domingo, 18 de abril de 2010

Campionato Provincial de Lance

Voltamos a estar de noraboa na Sociedade de Pesca Deportiva Neria!! Jesús Mira Vidal (primeiro pola dereita) acadou a súa clasificación para participar no Campionato Autonómico de Lance do vindeiro ano ao quedar clasificado no oitavo posto no Campionato Provincial deste 18 de abril en Baio. Tamén tivo unha moi boa participación Antonio Mira Vidal (segundo pola dereita) que se clasifico no posto número once. Mon, o terceiro dos nosos representantes, tivo unha boa participación, aínda que máis modesta pero non menos merecente se temos en conta que a súa especialidade non é o lance e que era a primeira vez que participaba nunha competición oficial. Parabéns aos tres! E grazas, moitas grazas por representarnos de xeito tan sobresaínte!

Polas beiras do Ladra


Neste fermoso tramo do Couto de Begonte estivemos pescando, máis ben tentando pescar, o sábado 17 de abril, Juan e un servidor.




As imaxes correspóndense ao tramo alto do couto, entre a ponte da nacional IV e a desembocadora do Parga no Ladra, por certo, límite inferior do couto de Baamonde. Neste punto dase a curiosidade de que se te poñes na auga, na confluencia dos dous ríos, e sen moverte do sitio, lanzas para un lado e pescas nun río e nun couto, lanzas para o outro e pescas noutro río e noutro couto je je je, certo certo.
A fermosura deste cornecho é moita, abofé que si, nas imaxes podemos decatarnos diso, en canto as troitas... non podemos falar.
A xornada comenzou cunha mañá moi cuberta de brétema para pouco a pouco ir abríndose o día e aló polas once da mañá o sol era o rei do ceo. Isto estivo así ata as cinco da tarde cando comezaron a caer as primeiras pingas seguidas se súpeto por lóstregos e tronos par rematar caendo auga forte aló polas sete cando decidimos dar a xornada por rematada.
Puido ser o tempo cambiante ou a aínda baixa temperatura da auga, pero o certo é que as triotas non se moveron nin se deixaron enganar, nin unha soa! Foi unha xornada máis sen capturas! Qué se lle vai facer! Ben sabemos que para os que sentimos esta pasión a pesca non consiste só en facer capturas pero é de tódolos xeitos unha parte importante das nosas xornadas e un obxectivo principal pero.....


O mellor da xornada, aparte da fermosura deste tramo de río ao que voltaremos, foi compartir de novo unha xornada de pesca cun bo amigo e mellor compañeiro de pasión "pescantil".
Atopamos a tres pescadores máis neste tramo e cando falamos con eles o seu resultado fora o mesmo que o noso, polo que non sabendo moi ben qué poñer na corda estivemos probando con unhas e outras moscas e ninfas pero foi en van. A ver se na próxima acadamos o obxectivo que ficou suspenso. Coidamos que é un río que merece ser visitado pero antes de aconsellar a ninguén teremos que ver qué troitas ten.










lunes, 12 de abril de 2010

Boísima xornada no Campionato Social

Na fermosa paraxe do río grande ao seu paso polo lugar de Pasarela, realizouse o pasado 10 de abril o campionato social de pesca da troita da Sociedade de Pesca Deportiva Neria, concretamente a imaxe superior correspóndese ao sitio no que o río Grande di adeus a Pasarela e lle da a benvida á Furaqueira.


Xa ben cedo pola mañanciña, despois do correspondente sorteo, os pescadores se "tiraron" ao río para tentar facer algunha captura, a maioría, outros aínda adicaron un tempiño a fumar un pitillo en compañía ou a maquinar cal sería o engano máis adoitado neste río e nestas circunstancias. Isto amósanos unha vez máis que a pesca non consiste tan só en capturar peixes.



Temos sobre estas liñas ao que sería o campión da proba con tres fermosas capturas, o amigo Jesús, que nos amosou unha vez máis que o río de Pasarela non ten segredos para él. Parabéns Jesús.




Vedes aquí a un pescador que naceu, para a pesca, coa Sociedade de Pesca Deportiva Neria. Empezou facéndose socio tan só por colaborar e seguíu axudándonos nas tarefas de limpeza de ríos. Xa despois, da man do seu irmán Suso mercou tódolos aparellos e trebrellos que un pescador adoita ter e ... ao río. E fai capturas!! Pero o mellor del é a súa personalidade e o seu saber estar, é sempre un pracer gozar duns instantes ao carón do río na súa compaña.



Antonio Mira Vidal, bo pescador e infatigable anda ríos, ao que lle toca pescar con el tena clara, acaba derreado!! É o unico representante que ten a Costa da Morte este ano no Campionato Autonómico de Lance!! De feito é a primeira vez que a Costa da Morte ten representación nun Campionato Autonómico de Pesca!! É unha honra para a Sociedade de Pesca Deportiva Neria que represente a nosa Costa da Morte no noso nome!!.
Ao fío disto darlles o noso agradecemento e recoñecemento a tódalas institucións que colabaron e colaboran connosco, xa que sin a súa axuda malamente poderiamos facer tódalas actividades que nos propoñemos, pois aínda que sexamos unha asociación moi activa e cunha masa social comprometida, os recursos económicos son moi limitados. Tentamos suplir isto cos nosos esforzos e traballos desinteresados pero sin esas axudas non abondarían.





Suso leva a pesca no sangue!! Debe ter algo de sangue de troita ou de reo nas súas veas!! O seu é pescar!! Non atopa compañeiro que teña dispoñibilidade ao mesmo tempo que el senón aínda pasaría máis tempo no río. Bueno iso e... que Lupe é moita Lupe je je je je. Saúdos Lupe non te me enfades!! Eu aínda recordo cando nos traías os refresquiños fríos ao río... e algún pinchiño tamén traías!!




Hay quen practica a pesca con morte, sen morte, a cebo, a mosca, etc. Veciño practica a pesca sen dormir!! Chega das súas correrías nocturnas e...ao río. E pesca eh..., coido que este é o primeiro Campionato no que non leva premio, tanto de mar coma de río, e foi por peso, pois houbo empate de capturas para o terceiro posto!! Que sigas tendo moitos máis Veciño!!




Como xa se sinalou a pesca non consiste tan só en capturar peixes!! Tamén se comparten momentos, paisaxes o coma neste caso o comareiro. Estas imaxes darían pé a un fermoso xogo de verbas "Un cómaro de combatentes pescadores sentados no comareiro, buscan folgos para seguir co combate".




Moi especial foi a participación do noso amigo Pablo que malia ter outras actividades que atender neste día priorizou a nosa. Grazas pola túa participación Pablo!!


O exemplar capturado por Veciño




Carlos sempre contento!! Para todos nós a pesca ten algo especial pero Carlos tamén forma parte dese grupo de pescadores que a viven dun xeito... diferente. É desa clase de persoas que vive o río, que o goza e ao mesmo tempo, coa súa actitude, fai que para os demais a ledicia aumente.





Antonio e plena ación!! A súa especialidade é o mar, pero tamén se lle ve estilo e interese no río, non foi un día de pesca moi prolífico en capturas pero non só non se desanimou senón que voltou pescar unha vez rematado o campionato!! E iso que estaba o vento do norte!!






Nada que decir do amigo Mon!! Ademais se unha imaxe vale máis que mil palabras, habendo catro imaxes...,estou seguro que diga o que diga non lle faría xustiza!! Pois nada eu a calar e vos a ollar!!



Ía decir a tripleta gañadora, pero segundo o gran dicionario século 21 de editorial Galaxia e edicións do Cumio; unha tripleta é unha bicicleta con tres asentos. Así que é o trío gañador. Destes Jesús e Mon serán xunto con Antonio Mira vidal os representantes da Sociedade de pesca Deportiva Neria no campionato Provincial de Lance o vindeiro 18 deste mes en Baio.
Agradecerlles aos irmáns Valiña a organización da comida no Chalana en Camelle, xa que foi un excelente remate para a unha digna xornada de pesca, boa proba disto é que xa saímos cavilando onde, cando e cómo íamos organizar as vindeiras. Tíñamos moi boas referencias deste establecemento hostaleiro pero a verdade é que ningunha se achegaba á realidade. Cunha excelente cociña, un trato e un ambiente que o son máis aínda, se o pode ser, e uns prezos asequibles temos aquí un lugar de referencia para parar a comer. Non só para nós senón que tamén llelo aconsellamos a calquer persoa que se achegue á Costa da Morte.



























sábado, 3 de abril de 2010

O equipo Mon, Jaime e compañía.

Estiveron por terras do Xallas o Xoves Santo.

Algunha troita que outra sí que foron pillando.


Con boa cara e sentido do humor eso si!!


Mon preparando xa o relevo no clan Souto.


Agora xa son un máis no equipo, non sei se iso serán máis capturas pero máis ledicia e bo ambiente abofé que sí, eu son testigo da ben que pasaron.





Aínda que tiveron que pescar nos prados!! De tanta auga que levaba o Couto de Pesca do Xallas.





Pero non se desanimaron non!! Son teimudos!! E estes coido que non se aburren nin escoitando cantar as troitas!! Qué falo de troitas!! É o que queren!! Que haxa troitas e que teñan a boca aberta. E cómo a abran...con estes dous, agora tres, perto delas... perigooo!!





Parabéns amigos, polo ben que o pasades ao carón do río. Foi unha ledicia compartir convosco uns instantes das vosas xornadas piscatorias.




Xalleando




Por aquí anda Socastro. Elas tamén se decataron. Co tranquiliñas que estaban...