sábado, 29 de diciembre de 2012

Derradeiros traballos do 2012


Un día sen vento, no mes de agosto, esas árbores caeron no río ao carón do Muíño de Sofía. algunhas outras polas máis foron arrimándose e entorpecendo a subida dos reos por esas correntes. Non quedaba máis remedio que retirar todos eses entullos, ademais, tampouco podía ser nada bo deixar ahí todos eses atrancos para cando subise o río coas choivas do outono e do inverno así que, coma sempre, con alegría e moito ánimo puxémonos mans a obra!!




Dividímonos en dous grupos, un de intrépidos especialistas da escalada e do tema "motoserra", que foron enviados en expidición á outra beira do río, outro de apoio e intendencia. A medida que os expedicionaros ían cortando o outro equipo ía evacuando os restos, non sen dificultades!!






Pero os esforzos, unha vez máis, pagaron a pena e devolvemoslle a este tramo de río a súa maxestuosidade. Asemade, quedou a vía expedita para uso e goce dos peixes e dos pescadores e visitantes.
 



Colocamos, unha vez máis, o mesmo sinal e, logo dun pequeno descanso para repoñer folgos, diriximonos, ledos e famentos, cara ao Pastoriza, onde demos boa conta das empanadas de pan de millo con xouvas e dun impresionante cochinillo.

E todo está ben cando remata ben!!


viernes, 21 de diciembre de 2012

Un chiste

Un galego e un catalán están no barbeiro. O barbeiro córtalle primeiro o pelo ao catalán e pregúntalle se quere que lle poña un pouquiño de perfume. O catalán resposta que non, senón cando logo chegue á casa a súa muller pode pensar que ven dunha casa de putas.

Despois córtalle o pelo ao galego e fáille a mesma pregunta. O galego resposta:
- Si oh si, ponme perfume carallo!! Que a miña muller non sabe como cheiran as casas de putas!!

BO NADAL A TODOS/AS E, XA QUE O MUNDO SEMELLA NON ACABAR HOXE, UN 2013 CHEO DE LEDICIA PARA TODOS/AS!!!!

jueves, 6 de diciembre de 2012

sábado, 1 de diciembre de 2012

Agora que estamos con tempo iremos poñendo, aos poucos, algunhas imaxes desta derradeira tempada. Irémolo facendo aos poucos, sen presas, que temos todo o inverno por diante.

Hoxe van estas: